Ας συνειδητοποιήσουμε το "καλή συνέχεια" που λέμε...

Το ταξίδι είναι διαδικασία ζωής με την έννοια του μοιράσματος, γιατί δεν γίνεται να γεμίζεις μόνον τις αποθήκες σου, πρέπει να ταξιδεύουν τα πράγματα, να είναι σε κίνηση…

Η σχέση δημιουργεί το ταξίδι…

Τα πράγματα έρχονται από το μέλλον (όχι από το παρελθόν) και το μέλλον βάζει τα πράγματα σε κίνηση. 

Ο κύκλος του ταξιδιού ξεκινάει από το ζωντανό παρόν και γίνεται από το μέλλον προς το μέλλον. Όταν κάτι γίνεται παρελθόν σημαίνει ότι δεν του δίνεις τη δυνατότητα να συνδεθεί με το μέλλον και αυτό που συνδέεται είναι μόνον το καλό. 

Απόπειρες κάνουμε συνεχώς…Καταστάσεις έχουμε δημιουργήσει; Που να επιτρέπουν να υπάρξει επίπεδο συνάντησης με το μέλλον; Και μέλλον είναι η επόμενη στιγμή…

Λέμε «καλή συνέχεια» ως μια ευχή. Ας συνειδητοποιήσουμε ότι αυτή είναι η απάντηση…

Ο νόμος της κίνησης

Ζούμε στο επίπεδό  των αλλαγών...

Υπάρχει η δυνατότητα  της  σύνδεσης....

Μετατοπιζόμαστε συνεχώς επιδιώκοντας το ΝΕΟ...και έτσι συντασσόμαστε συνεχώς  στον Νόμο της κίνησης...

Γνωρίζουμε όλοι ότι όπου  κίνηση = ζωή…

Αυτή  η τάση  που έχουμε είναι αυτή που δικαιώνει  την ζωή  και όχι τον θάνατο…

Το παιχνίδι της συνέχειας της ανθρωπότητας

Δεν μπορείς να πιστέψεις παραπάνω από αυτό που είσαι. Η δύναμη που χρειάζεται για να ανάψεις ένα κεράκι συνειδητά είναι τρομακτική, είναι πυρηνική ενέργεια. Στο ελάχιστο βρίσκεται το μέγιστο. 

Όλα τα πράγματα είναι αυτά που πρέπει να είναι για να επιτευχθεί η συνέχεια της ανθρωπότητας. Αλλιώς θα είχαν τελειώσει. Ο αγώνας γίνεται για τους ανθρώπους που δεν το έχουν κατανοήσει. Όλα έχουν συντελεστεί. 

Η ανάγκη της έρευνας της αλήθειας

Η ανάγκη της έρευνας της αλήθειας υπάρχει στο DNA του ανθρώπου. Ξεκινά ως έρευνα γιατί ακόμα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τι σημαίνει ανάγκη και ποια ερμηνεία να δώσουμε στην εκδήλωσή της αυτή. Γιατί με το που εκφράζεται η ανάγκη από κει αρχίζει ο άνθρωπος και αντλεί πληροφορίες. 

Γι’ αυτό οι αρχικές κινήσεις που κάνουμε, σχετικά με την συνειδητοποίηση ότι υπάρχει αυτή η ανάγκη, μας κάνουν να πιστεύουμε ότι είναι θέμα γνώσης (η έρευνα της αλήθειας), να γνωρίσουμε δηλαδή ότι κάτι υπάρχει κατ΄αρχάς ως πληροφορία, για να υπηρετήσουμε τη μόρφωσή μας. Αυτό είναι μια δικαιολογημένη προσέγγιση στα αρχικά στάδια. 

Τι είναι το ΙΕΡΟ;

Τι είναι ένας ιερός τόπος; Είναι άβατο; Δεν σας αφορά με την έννοια της σχέσης; Πιστεύτε ότι δεν είναι προσιτός; Αναγνωριστικός; Τι;

Ή είναι ο τόπος όπου όλα τα περιττά αποβάλλονται και μένει μόνον αυτό που Είναι, διαυγές, καθαρό, όπου το δικό σας μήνυμα δεν φτάνει;

Ομοιογένεια έχουμε έστω και για ένα λεπτό σιωπής και απάρνησης όλων όσων γνωρίζουμε ότι κουβαλάμε αλλά δεν απαλλασσόμαστε;

Από την υπεροψία στην ταπεινότητα του Εγώ Ειμί

Καταθέτεις τον εαυτό σου με την διάχυτη βεβαιότητα ότι είσαι δημιούργημα ενός Δημιουργού. Δεν πρόκειται για γνώση αλλά για μια βεβαιότητα εσωτερική, χωρίς λόγια. Αυτό έχει να κάνει με τη στάση της πραγματικότητάς σου. Αν δηλαδή είσαι υπερόπτης και θεωρείς ότι όλα περνάν από το χέρι σου ή αν πιστεύεις ότι για να περάσουν απ΄το χέρι σου είσαι συντονισμένος με μια δύναμη που έρχεται άνωθεν. Αυτό είναι ταπεινότητα και αυτομάτως αυτή η στάση διαγράφει την υπεροψία. 

Τι σημαίνει υπεροψία; Δύο πράγματα: πρώτον, δεν έχεις την βεβαιότητα ότι ανήκεις κάπου και δεύτερον προσπαθείς να παίξεις τον ρόλο του δημιουργού της ύπαρξής σου χωρίς να γνωρίζεις όμως τι σημαίνει ύπαρξη. 

Είμαστε συνειδητοί παραλήπτες;

Είμαστε συνειδητοί παραλήπτες; Είναι όσα λέγονται αφηρημένες έννοιες ή αλήθειες που δονούν; Ό,τι δεν ενεργοποιείται δεν δημιουργεί σχέση. Όταν δεν κάνεις σχέση μαζί του, πώς να επιδράσει πάνω σου;

Η αλήθεια έρχεται από το μέλλον και βρίσκει το παρόν μας. Είναι μεγάλη κουβέντα να πεις «ψάχνω ή ερευνώ την αλήθεια»! Το λέμε γιατί έχουμε άγνοια του τι επικαλούμαστε. Αν επικαλείσαι το φως είναι για να βιώσεις το φως, να συνδεθείς μαζί του και να γίνεις φως. Αν δεν το σέβεσαι τότε γίνεται φωτιά. 

Ενέργεια, σώμα, ψυχή και πνεύμα

Από πού προέρχεται η ενέργεια που εκπέμπουμε; Από το εγώ μας ή από τον νου (της καρδιάς μας); Η ενέργεια που εκπέμπεται πάντα επιστρέφει στην πηγή της. Το εγώ, όσο πιο κακομαθημένο είναι τόσο και πιο απομακρυσμένο από τον καθαρό νου. Η ενέργεια που εκπέμπει διαχέεται στο σύμπαν, δεν εντάσσεται πουθενά -γιατί όλα εκεί υπηρετούν τον νόμο του ΜΑΖΙ- κι έτσι επιστρέφει στην πηγή της, δηλ. το ίδιο το εγώ. Κι αυτό οι άνθρωποι το ονόμασαν "συνωμοσία του σύμπαντος"!

Ο Θεός είναι ένας Υπερεγκέφαλος

Ο ενωτικός άνθρωπος είναι συνδεδεμένος με τη ζωή. Αισθάνεται ασφαλής γιατί παίρνει δύναμη από την ενότητα που βιώνει. Ένας να αλλάξει, θα αλλάξουν όλα!

Ανήκουμε στο τώρα. Ας πάψουμε να είμαστε αδύναμοι και να παρασυρόμαστε από το άσκοπο. Είμαι ζωντανός σημαίνει είμαι στο παρόν, όχι στον αυτόματο πιλότο...

Η βία και η δύναμη

Η κακή χρήση της δύναμης είναι η βία. Δεν πρέπει να επηρεάζει αυτό την γέφυρα, το νέο επίπεδο που πατάμε και έχει μέσα του το στοιχείο που λέγεται θέληση και δεν σου επιτρέπει να πέφτεις. 

Έρχεται η βία και απασχολεί τη συνείδησή σου και ξεχνάς ότι δεν υπάρχει. Υποτιμούμε το Παν και θεοποιούμε το τίποτα! Υπάρχει κάτι στο εξωτερικό επίπεδο που δεν διαθέτει δύναμη; Μπορεί η κακή χρήση της δύναμης να είναι βία, η καλή χρήση της όμως είναι πολύ πιο δυνατή 

Τι μου λείπει;

Τί μου λείπει και δεν είμαι σε κατάσταση ασφαλείας; Η προσπάθεια πού αναφέρεται; Στην πνευματική μου κατάσταση ή στην εξωτερική μου ζωή; Και μόνον που το θέτω έτσι, καταλαβαίνω ότι δεν έχουν μπει τα θεμέλια της γέφυρας που ενώνει την πνευματική με την εξωτερική μου ζωή. Ήδη η διάκριση σε εσωτερικό και εξωτερικό δηλώνει δύο και όχι ένα.

Η δύναμη της ΣΥΝέπειας και οι προτεραιότητές μας

Οι εικόνες είναι αιθερικές αποτυπώσεις. Συνδέουν την ενέργεια της εκδήλωσης με τις ενέργειες του πνευματικού πεδίου. Αυτό το βιώνουμε συνεχώς με την έννοια της ζωής, δηλαδή των εκδηλωμένων ενεργειών του πνεύματος στο επίπεδό μας. 

Η πίστη ως άφεση στο θέλημα της Αγάπης, σε ό,τι έχουμε την δυνατότητα να συλλάβουμε ως Θεό, εμφανίζεται στο επίπεδό μας ως ΣΥΝΕΠΕΙΑ. 

Ο εγωϊσμός και η αλαζονεία εμφανίζονται ως η ανατροπή των νόμιμων διαδικασιών δηλαδή ως ΑΣΥΝΕΠΕΙΑ. 

Πίστη και λογική, ορατό και αόρατο

Η λογική αποδέχεται την πίστη αλλά δεν δύναται να την ερμηνεύσει. Αποδέχεται την έλξη σε αυτό που πιστεύει, αλλά μέχρι εκεί. Δεν έχει τα κατάλληλα εργαλεία. Λέει ναι…

Στο σημείο αυτό έρχεται το πνεύμα το Άγιο και την χαριτοδοτεί και έτσι γίνεται η λογική υπέρλογη. Όταν φωτίζεσαι  από το Άγιο Πνεύμα βιώνεις την σχέση ορατού και αόρατου….

Όταν το αίτιο δεν συνδέεται με το φαινόμενο...

Όταν το αίτιο δεν συνδέεται με το φαινόμενο τότε το φαινόμενο παραμορφώνεται, γίνεται ένα έκτρωμα που αιωρείται ανάμεσα στους ανθρώπους. Είναι αυτό που λέμε κακό…Δημιουργούμε τερατόμορφες καταστάσεις και ισχυριζόμαστε ότι ο κόσμος είναι κακός. 

Όταν ανεξαρτικοποιούμε καταστάσεις και δεν τις συνδέουμε με την πηγή τους, αυτές τρέφονται από την ενέργειά μας. Αν σε βλέπω τοξικό σημαίνει ότι έχω σχέση με την τοξικότητα. Αν πω την αλήθεια μου, δεν δημιουργώ κάτι που χρειάζεται να τραβάει ενέργεια για να σταθεί. 

Το εγώ όταν αρχίζει και εκπαιδεύεται, λέει: «ό,τι μπαίνει εδώ μέσα πρέπει να έχει σχέση με την πηγή του» 

Όταν αυτοσχεδιάζουμε σε θέματα πίστης...

Η συνεχής αναβάθμιση ενός ανθρώπου γίνεται στο επίπεδο της δημιουργικότητας. Από το σημείο που ήταν μέχρι το σημείο που ανεπαισθήτως βρίσκεται, υπάρχει ιδεατά ένας χώρος που πληρoίται από την Χάρη και την Πρόνοια του Θεού. Αυτό είναι θεία δωρεά η οποία γίνεται συνεχώς προωθητική δύναμη…

Σε θέματα πίστης δεν ισχύει το αυτοσχεδιάζω, ούτε το καταστρώνω. Υπάρχει μόνον η αίσθηση μιας, κάθε φορά «αναβαθμισμένης» πληρότητας. Η πληρότητα είναι η ίδια, μόνο που κάθε φορά γίνεται πιο προωθητική. 

Το μην κρίνετε, αυτό σημαίνει...

Η αλήθεια μας είναι βιωμένη. Όταν λέμε ψέματα, το γνωρίζουμε. Ανάλογα με το βαθμό που συντονιζόμαστε είναι και αυτό που μπορούμε να λάβουμε.

Όταν δεν συντονίζεσαι είσαι άσχημος, δεν έχεις σχήμα, δεν είσαι πρόσωπο.

Ο άλλος που σε βλέπει ότι δεν είσαι συντονισμένος πρέπει να κάνει σιωπή. Βλέπεις τα αποτελέσματα και είσαι ακόμα πιο ενσυνείδητος. Το μην κρίνετε αυτό σημαίνει…