Όταν το αίτιο δεν συνδέεται με το φαινόμενο...

Όταν το αίτιο δεν συνδέεται με το φαινόμενο τότε το φαινόμενο παραμορφώνεται, γίνεται ένα έκτρωμα που αιωρείται ανάμεσα στους ανθρώπους. Είναι αυτό που λέμε κακό…Δημιουργούμε τερατόμορφες καταστάσεις και ισχυριζόμαστε ότι ο κόσμος είναι κακός. 

Όταν ανεξαρτικοποιούμε καταστάσεις και δεν τις συνδέουμε με την πηγή τους, αυτές τρέφονται από την ενέργειά μας. Αν σε βλέπω τοξικό σημαίνει ότι έχω σχέση με την τοξικότητα. Αν πω την αλήθεια μου, δεν δημιουργώ κάτι που χρειάζεται να τραβάει ενέργεια για να σταθεί. 

Το εγώ όταν αρχίζει και εκπαιδεύεται, λέει: «ό,τι μπαίνει εδώ μέσα πρέπει να έχει σχέση με την πηγή του» 

Όταν αυτοσχεδιάζουμε σε θέματα πίστης...

Η συνεχής αναβάθμιση ενός ανθρώπου γίνεται στο επίπεδο της δημιουργικότητας. Από το σημείο που ήταν μέχρι το σημείο που ανεπαισθήτως βρίσκεται, υπάρχει ιδεατά ένας χώρος που πληρoίται από την Χάρη και την Πρόνοια του Θεού. Αυτό είναι θεία δωρεά η οποία γίνεται συνεχώς προωθητική δύναμη…

Σε θέματα πίστης δεν ισχύει το αυτοσχεδιάζω, ούτε το καταστρώνω. Υπάρχει μόνον η αίσθηση μιας, κάθε φορά «αναβαθμισμένης» πληρότητας. Η πληρότητα είναι η ίδια, μόνο που κάθε φορά γίνεται πιο προωθητική. 

Το μην κρίνετε, αυτό σημαίνει...

Η αλήθεια μας είναι βιωμένη. Όταν λέμε ψέματα, το γνωρίζουμε. Ανάλογα με το βαθμό που συντονιζόμαστε είναι και αυτό που μπορούμε να λάβουμε.

Όταν δεν συντονίζεσαι είσαι άσχημος, δεν έχεις σχήμα, δεν είσαι πρόσωπο.

Ο άλλος που σε βλέπει ότι δεν είσαι συντονισμένος πρέπει να κάνει σιωπή. Βλέπεις τα αποτελέσματα και είσαι ακόμα πιο ενσυνείδητος. Το μην κρίνετε αυτό σημαίνει…