Η ανάγκη της έρευνας της αλήθειας

Η ανάγκη της έρευνας της αλήθειας υπάρχει στο DNA του ανθρώπου. Ξεκινά ως έρευνα γιατί ακόμα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τι σημαίνει ανάγκη και ποια ερμηνεία να δώσουμε στην εκδήλωσή της αυτή. Γιατί με το που εκφράζεται η ανάγκη από κει αρχίζει ο άνθρωπος και αντλεί πληροφορίες. 

Γι’ αυτό οι αρχικές κινήσεις που κάνουμε, σχετικά με την συνειδητοποίηση ότι υπάρχει αυτή η ανάγκη, μας κάνουν να πιστεύουμε ότι είναι θέμα γνώσης (η έρευνα της αλήθειας), να γνωρίσουμε δηλαδή ότι κάτι υπάρχει κατ΄αρχάς ως πληροφορία, για να υπηρετήσουμε τη μόρφωσή μας. Αυτό είναι μια δικαιολογημένη προσέγγιση στα αρχικά στάδια. 

Στην πορεία όμως αντιλαμβανόμαστε ότι δεν μας ικανοποιούν οι γνώσεις που παίρνουμε και λέμε «κάτι λείπει», «γιατί δεν δονείται η καρδιά μου;», «γιατί ο νους μου δεν λάμπει;». Η σχέση είναι χλιαρή, χλιαρή και η εκδήλωσή της και η συμπεριφορά μας. Χλιαρά όλα…

Όμως η ανάγκη θα εκδηλωθεί έτσι κι αλλιώς και δεν αφήνει ήσυχο τον άνθρωπο μέχρι να καταφέρει να επικοινωνήσει μαζί της και να καταλάβει. Πηγή αυτής της συμπεριφοράς είναι η ανάγκη (της έρευνας της αλήθειας). Ο καλοπροαίρετος όμως ερευνητής καταλαβαίνει ότι η ανάγκη δεν είναι δικό του δημιούργημα, αλλά είναι αποτέλεσμα της φύσης του. Το ανθρώπινο όν πρέπει να εκδηλωθεί και το πρέπει λέγεται ανάγκη. 

Δεν είναι ένα πρέπει καταναγκαστικό αλλά οντικό. Άρα το ον κινεί τα νήματα. Και όσο και να θέλει ο άνθρωπος να το παραβλέψει τόσο περισσότερο ασχολείται με αυτό. Και όταν δεν έχει παιδεία και προσπαθεί με βάση τη λογική να αποκτήσει (παιδεία), διαστρέφει την ανάγκη η οποία εμπεριέχει πάθος αλλά ο άνθρωπος δεν μπορεί να χαράξει τρόπο. 

Ο τρόπος είναι ο δρόμος που χαράζει ο άνθρωπος όταν αφυπνίζεται η ανάγκη του, όταν εκδηλώνεται το πάθος. Το πάθος και ο τρόπος είναι η αγάπη και η σοφία στο επίπεδό μας και εδώ είναι που γίνεται ο σπασμός, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να προσπαθεί να τα ενώσει.

Αλλιώς εμπλέκεται σε ασύμβατες έννοιες, ασύμβατα συμπεράσματα με μία κατάληξη: την ημιμάθεια. Η ημιμάθεια δεν γεφυρώνει την πρόσβασή μας σε αυτό που λέγεται αλήθεια. Και για μας αλήθεια σημαίνει ΥΠΑΡΞΗ. Μόνον η ύπαρξη μπορεί να ενταχθεί στο σώμα της ζωής που λέγεται Χριστός. 

Το άσκοπο, το ψευδές, η διαστροφή της αλήθειας, το επιπόλαιο, το αδιάφορο…πετάνε γύρω από αυτήν την υψηλή έννοια με την ψευδαίσθηση ότι την έχουν προσεγγίσει. Το αποτέλεσμα όμως είναι η μη ένταξη.