Τώρα..ζω...

Τι σημαίνει είμαι παρών; Πώς είμαι παρών; Πού είμαι παρών; Ποιος είναι παρών; Το εγώ μου ή η καρδιά του νου μου;

Λέγοντας  ΠΑΡΩΝ δηλώνω ότι συνδέομαι με τους νόμους και κατ΄ επέκταση με τον Νόμο. Ο Νόμος είναι ρεύμα και μεταφέρει το θέλω του Θεού. 

Είμαι παρών… παρούσα… Στο παρόν δημιουργώ το τώρα. Και το τώρα είναι άχρονο, δεν έχει αρχή, δεν έχει τέλος. Διότι το τώρα εμπεριέχει Θεό. Πού να ψάξεις τον Θεό; Μόνο στο παρόν.

Σθένος, πίστη, ειλικρίνεια...

Ο άνθρωπος που είναι συνδεδεμένος με τον περιεχόμενο της πίστης του έχει σθένος. Το σθένος προκύπτει από τη σχέση του νου με το πνεύμα, ενός νου που είναι το κέντρο της καρδιάς. Η αρμονική σχέση του νου και της καρδιάς δίνει τη δυνατότητα της επικοινωνίας με τον πνεύμα. 

Η πίστη έχει ποιότητες, έχει κλίμακες. Αναβαθμίζεται και υποβαθμίζεται. Όταν λέμε υποβάθμιση εννοούμε μια συναισθηματική πίστη που τροφοδοτείται από τη λογική του εγώ. Όταν λέμε αναβάθμιση εννοούμε μια δυναμισμένη πίστη που τροφοδοτείται από την αρμονική σχέση του νου με την καρδιά, σχέση που έχει έναν δρόμο: το πνεύμα. 

Η πηγή και πύλη...

Κάθε στιγμή αναζητά το σημείο της. Και όταν συναντηθούν αρχίζει η Δημιουργία. Μια πύλη δημιουργείται που οδηγεί στην πηγή. Και πηγή σημαίνει έξοδος που μας πηγαίνει στον χώρο εκείνο όπου το φως βεβαιώνει το πέρασμά μας, το πέρασμά μας από την ύλη ( Π…ύλη, Π..η γή) για εκεί όπου το ανεξάντλητο ύδωρ ξεδιψά εις τον αιώνα. 

Ο Κύριος ανασταίνεται συνεχώς...

Φως ιλαρό, αέρας ψυχής παραδομένης κι η θάλασσα, πράσινη και γαλάζια, απλωμένη στον ορίζοντα κι όμως μέσα  στην καρδιά να φλοισβίζει και να μοιράζει αστέρια…

Μεγάλη Εβδομάδα, μέρος μιας πορείας… Το σημείο σου και η στιγμή σου συνθέτουν πάντα μια πορεία. Μάλιστα, μια συνοδοιπορία… Δεν είσαι μόνος, δεν γεννήθηκες μόνος, δεν μπορείς να υπάρξεις μόνος. Η μοναξιά είναι η πιο τραγική ψευδαίσθηση.