Όταν λέμε Νέο Ρεύμα, τι εννοούμε; Ορισμός υπάρχει, όμως εμείς, σε σχέση με αυτόν τον ορισμό, μπορούμε να δώσουμε τον δικό μας, να δώσουμε την μαρτυρία μας σε προσωπικό επίπεδο;
Δεν είμαστε ζητιάνοι. Είμαστε παιδιά του Θεού και το μόνο που μας ενδιαφέρει και είναι η αποστολή του καθενός μας, είναι να γίνουμε κανάλια και η φωνή του Θεού στο επίπεδο που βρισκόμαστε. Δεν επαιτούμε, αλλά καταθέτουμε ό,τι καλύτερο έχουμε με επίγνωση ότι είμαστε συνεργάτες και οφείλουμε να συμμετέχουμε σε ο,τιδήποτε έχει να κάνει με την δημιουργία, την αρμονία, την νομιμότητα, τη συνέπεια, την δύναμη που μας δίνει η σχέση με τον ανώτερο εαυτό μας και τη βεβαιότητα ότι είμαστε χρήσιμοι στο έργο που συντελείται συνεχώς και αδιαλείπτως.
Αγωνιστική να είναι η διάθεσή μας και όχι παθητική. Να μην δημιουργούμε τέλμα. Το τέλμα καταλήγει σε απόστημα και μετά έρχεται σαν συνέπεια η θεραπεία του αποστήματος, το οποίο πρέπει να σπάσει. Έτσι, όμως, γίνονται συνεχείς εκρήξεις σε όλα τα επίπεδα, από το πνευματικό μέχρι το υλικό. Και σε κάθε έκρηξη τα ζιζάνια είναι δυσανάλογα και εμποδίζουν την ηρεμία του πνεύματος και της ψυχής και την υγεία του σώματος.
Αν δεν θέλεις να είσαι συντονισμένος στο ρεύμα της νέας εποχής, θα χάσεις τη δυνατότητα να βιώσεις τα νέα δεδομένα τα οποία χαρακτηρίζονται από την ταχύτητα που σου δίνει το συνειδητοποιημένο φως. Το φως δεν είναι μόνον για να βλέπεις. Το φως υπάρχει για να συνταχθείς με την ταχύτητά του που το καθιστά πανταχού παρόν. Και το πνεύμα δύναται να συνταχθεί με την ταχύτητα του φωτός. Να είναι πανταχού παρόν συνειδητά και όχι μέσα σε μια φαντασίωση. Η βίωση μπορεί να μας ελευθερώσει και να μας αναστήσει. Άλλο παρηγοριά για την κατάστασή μας δηλ. να φαντασιωνόμαστε και άλλο η ανάσταση ψυχής και πνεύματος. Η παρηγοριά αποκοιμίζει, δεν αφυπνίζει. Είμαστε αναστημένοι, αλλά δεν το ξέρουμε γι΄αυτό και το ακυρώνουμε.
Το μήνυμα είναι: μέσα στο μαζί δημιουργούμε συνθήκες αγάπης, η αγάπη είναι Φως και το Φως είναι η συνειδητοποίηση του Υπάρχειν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου