Το ναι και το όχι είναι εκφράσεις του ίδιου ερωτήματος. Εξαρτάται από την προσέγγισή σου. Και το ναι και το όχι έχουν την αισθητική τους, η οποία δεν έχει πρόσημο.
Ο πολιτισμός του ενός δεν μπορεί να συγκρούεται με τον πολιτισμό του άλλου, γιατί τότε δεν θα ήταν πολιτισμός. Το κενά που έχει κανείς ως προς την κατανόηση του πολιτισμού του είναι που συγκρούονται.
Στερεότυπα έχει ο εγκλωβισμένος άνθρωπος. Προσεγγίζει τα πάντα με το βλέμμα που διαθέτει και δημιουργεί συνεχώς παγιωμένες αντιλήψεις. Δεν είναι σε θέση να δει την αλήθεια. Γιατί; Από τη στιγμή που φτιάχνει κουτάκια εγκλωβίζει μέσα σε αυτά τον εαυτό του και δεν είναι σε θέση να απαλλαγεί από τον «ιδρυματισμό» του γιατί δεν μπορεί να τον αναγνωρίσει. Τον θεωρεί φυσική του πραγματικότητα. Ούτε είναι σε θέση να ερευνήσει.
Όποιος δεν περνάει την πύλη έχει λύπη. Η λύπη είναι παθητική κατάσταση που δηλώνει την έλλειψη συμμετοχής σε αυτό το οποίο σου προκαλεί λύπη και σ΄ εγκλωβίζει σε έναν στενό χώρο που σου φέρνει στενοχώρια.
Η χαρά είναι πύλη. Ο άνθρωπος αφήνεται στη λύπη γιατί είναι αδιάφορος. Έχει αυτολύπηση γιατί ούτε δέχεται, ούτε παρέχει, ούτε αισθάνεται, ούτε βιώνει. Εκείνος που νοιάζεται, δρα δεν λυπάται…
