Αφύπνιση και Αναβάθμιση

Για την ισορροπία χρειάζεται η γνώση των νόμων, για την αφύπνιση χρειάζεται καρδιά και νους...

Αν κάποιος δεν κατάλαβε ότι οι αλλαγές που έχουν συντελεστεί όλα αυτά τα χρόνια στον εαυτό του, συνέβησαν ανεπαισθήτως, και προσπαθεί αυτές τις αλλαγές να τις ερμηνεύσει και να τις αξιολογήσει, τότε έχει χάσει το δρόμο του. 

Δεν μπορείς να πεις ήρθα για να αφεθώ, αλλά «ήρθα για να αφεθώ μαζί σου». Στην άφεση, αν είμαι μόνος, σημαίνει ότι πάλι χάνω το δρόμο μου. Αν δεν αφεθούμε μαζί στο Θεό δεν Εν…υπάρχουμε. Η αλαζονεία ξεκινά και γίνεται παγιωμένη κατάσταση όταν πεις ΕΓΩ αφήνομαι στο Θεό.

Ποτέ δεν είσαι μόνος, ούτε στην προσευχή. Πάντα κουβαλάς όλον σου τον κόσμο κι ας μην τους αναφέρεις έναν-έναν, δεν χρειάζεται…Γιατί αφού είσαι εσύ, είναι κι ο κόσμος σου όλος. Αλλιώς δεν θα μπορούσες να προσευχηθείς και θα το καταλάβαινες. 

Ένα κύτταρο αν το κόψεις, θα γίνει δύο κύτταρα. Είναι νόμος. Ο Θεός είναι ένας γιατί είναι το Παν. Εμείς πορευόμαστε προς την ενότητα.

Αγαπώ τον Θεό σημαίνει ότι όταν λέω σ΄αγαπώ ζω τη φυσική μου κατάσταση. Ενώ όταν είμαι οργισμένος και λέω «σ’ αγαπώ», δεν ισχύει. Είναι ένα σ’ αγαπώ ανένταχτο. Και είναι τόσο ανένταχτο που είναι ανάξιο λόγου. Γι΄αυτό υπάρχει αυτή η κακή προσέγγιση της αγάπης.

Στην προσευχή μου μεταφέρω κάθε τι που έχει να κάνει με το μαζί, με το εμείς, την ιδέα του Ανθρώπου. Απρόσωπα.

Είναι μεγάλη τιμή να σε βλέπω στα μάτια και να λέω σ΄αγαπώ γιατί μετέχω της αγάπης. Γι’ αυτό πετάει η ψυχή όταν λέω σ’ αγαπώ. Ενώ όταν μου λένε σ΄αγαπώ, έχω πάντα την αγωνία «αλήθεια με αγαπάει;». Μεγάλο μυστήριο η αγάπη. Δεν μπορείς να μπαινοβγαίνεις.

Αγαπάς την ιδέα Άνθρωπος και προσπαθείς να αφυπνίσεις την υψηλότερη δυνατότητά σου στον κόσμο. Χίλια σ΄αγαπώ να πεις, αν δεν δεις αυτήν την εκδήλωση να συμβαίνει δεν μπορείς να μετέχεις στην αγάπη. Η μεγαλύτερη ή μικρότερη ταύτιση που υπάρχει με κάποιους ανθρώπους της ζωής σου είναι ένα άλλο θέμα. Η αγάπη στον Άνθρωπο σε αναβαθμίζει.

Ο μοναχός, όταν προσεύχεται για τον εαυτό του, είναι κοσμικός.

Ο μοναχός που προσεύχεται για σένα δεν είναι ποτέ μόνος.

Μοναξιά σημαίνει κακή σχέση με το εγώ. Μοναχικότητα σημαίνει ότι είσαι μαζί με τον εαυτό σου. 

Και έμπνευση και γείωση!

Το σώμα γίνεται κανάλι όπου η ψυχή και το πνεύμα, επικοινωνώντας με τις αντίστοιχες καταστάσεις (την ανώτερη ψυχή, το ανώτερο πνεύμα) μεταφέρουν υψηλές εμπνεύσεις κι έτσι έχουμε α6ναβάθμιση. Αλλιώς έχουμε υποβάθμιση, όταν δηλαδή το σώμα δεν γίνεται κανάλι και τρέφεται μόνον από το επίπεδό του (υλιστική ζωή). Η σχέση με την ψυχή και το πνεύμα υποβαθμίζονται. Η ισορροπία οδηγεί στην αναβάθμιση. Όταν γίνεσαι κανάλι, το υψηλό αναβαθμίζεται και το χαμηλό αφυπνίζεται (είναι ένας συνεχής κύκλος).