Ο άνθρωπος είναι γέφυρα μεταξύ ουρανού και γης. Εμπεριέχει το παν. Το πρώτο επιχείρημα γι΄αυτό είναι ότι έχει την δυνατότητα και την αποστολή να το πραγματοποιήσει. Να το μάθει για να το συνειδητοποιήσει και να το κάνει πραγματικότητα εδώ, στις συνθήκες που βρίσκεται. Ποιο; Ό,τι εμπεριέχει Θεό. Πώς; Με το να αναγνωρίσει τον Εαυτό του. Να συνθέσει τα τρία του επίπεδα σε Ένα. Να κατανοήσει ότι το κάθε επίπεδό του εμπεριέχει και τα άλλα δύο. Άρα είναι το παν ό,τι ο Θεός ονειρεύτηκε.
Το κακό είναι μισό, του λείπει η ολοκλήρωσή του. Το κακό εμπεριέχει το καλό γι΄αυτό μπορεί να ολοκληρωθεί, να γίνει προτέρημα. Το κακό βγάζει κραυγή μεγάλη. Το φως που εμπεριέχει είναι εγκλωβισμένο επειδή δεν επιτρέπει την διάχυσή του. Και αυτό πονάει. Αυτό μιλάει για ελευθερία. Θεία κατάσταση η Ελευθερία.
Το κακό έρχεται πάντα σαν αντίδραση στο καλό. Γιατί άραγε; Μέσα από την προσπάθεια να εδραιωθεί αντιλαμβάνεται ότι δεν έχει ρίζες, γιατί είναι μόνο, είναι χωρίς απαντήσεις. Γιατί δεν γίνεται να μην ανακαλύψει την αιτία και το αποτέλεσμα. Γιατί οφείλει να συνδεθεί. Το ξέρει…Και η σύνδεση γίνεται γιατί μόνον το μαζί έχει ύπαρξη. Γιατί αλλιώς όλα είναι πηλός και δεν το θέλει. Το ότι το κακό αναζητά την εξέλιξή του (από ελάττωμα σε προτέρημα) είναι η Ελευθερία του. Είναι ευλογημένο γιατί ο ανώτερός Eαυτός του ποτέ δεν διαχωρίζεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου