Από την εικονική πραγματικότητα στο φως της αλήθειας

Ο λόγος του εγώ έχει αντίλογο. Ο αντίλογος δημιουργεί το φαίνεσθαι, την εικονική πραγματικότητα. Ακολουθεί μια διαδικασία να παίρνει την αλήθεια το εγώ και να την αντιστρέφει. Αυτή η διαδικασία υπάρχει και στη φυσιολογία του ανθρώπου (μέσα στον οφθαλμό που αντιστρέφεται η εικόνα). Το μεγάλο πρόβλημα, που αυξάνει τον εγκλωβισμό του εγώ, είναι ότι το ίδιο ξέρει πως διαστρέφει την αλήθεια. Ξέρει ότι υποκρίνεται.

Το εγώ είναι πύλη...

Το εγώ είναι πύλη για να περάσει η ακτίνα του πνεύματος. Αν γίνει ένα φρούριο, το φως θα είναι πάντα εκεί αλλά δεν θα το συνειδητοποιεί.

Το εγώ το μόνο που μπορεί να ερωτευτεί είναι το εμείς. Το εμείς είναι το περιεχόμενο του εγώ. Αν δεν σπάσει αυτό το κέλυφος που δεσμεύει το εμείς, δεν θα μπορέσει να το συνειδητοποιήσει ο άνθρωπος, γιατί μπερδεύει το αποτύπωμα με το δημιούργημα του Θεού, που είναι πνεύμα, ψυχή και σώμα. Έτσι προκύπτει το ανθρώπινο Ον για να φτάσουμε να κατανοήσουμε ότι το ανθρώπινο (εγώ) μπορεί να ερωτευτεί το Ον.