Ο δάσκαλος και ο μαθητής

Η σχέση μαθητή και δασκάλου είναι η πύλη όπου ο μαθητής ετοιμάζεται να την περάσει. Ο μαθητής προσέρχεται. Ο δάσκαλος αποδέχεται. Διαφορετικοί ρόλοι αλλά ενταγμένοι μέσα στην ίδια διαδικασία. Την εύρεση της Αλήθειας, του όντος μας, του εαυτού μας, της υψηλότερης δυνατότητάς μας. Το δούναι και το λαβείν σε τέλεια συνεργασία και από τον δάσκαλο και από τον μαθητή.

Όμως ο δάσκαλος είναι μαθητής. Λαμβάνει και δίδει. Και ο μαθητής εκπαιδεύει τον δάσκαλο με την επιτυχία της λήψης και της απόδοσης. Από τη στιγμή που ο δάσκαλος δέχεται τον μαθητή η σχέση τους είναι στο διηνεκές.

Ο σεβασμός αφορά τη σχέση και όχι τα πρόσωπα. Ο μαθητής όσο έξυπνος και ευφυής πιστεύει ότι είναι, όσο κι αν νομίζει ότι αυτά που δέχεται είναι γνωστά, θα πρέπει να κατανοήσει ότι η σχέση με τον δάσκαλό του υπακούει στην ιεραρχία των ρόλων που υπηρετούνται . Δεν μπορεί να υπερβεί τον δάσκαλό του. Υπέρβαση για τον μυούμενο σημαίνει να γίνει δάσκαλος για τους άλλους. Ποτέ για τον δάσκαλό του.

Δάσκαλος σημαίνει μαθητής του Διδασκάλου και Διδάσκαλος είναι Ένας. Ο εδώ δάσκαλος είναι συντονιστής. Είναι το σκεύος που εμπεριέχει πάντα τα όσα λέει ο Μέγας Διδάσκαλος. Ο μαθητής γίνεται συνεργάτης ως προς το έργο. διδάσκεται και μεταδίδει.

Οι περί του Όντος γνώσεις ανήκουν στην Πηγή γι΄αυτό και μας συμπεριλαμβάνουν. Τίποτα δεν είναι δικό μας. Δεν μας ανήκει αλλά του ανήκουμε γι΄αυτό έχουμε τα πάντα…Μεγάλη είναι η ευλογία της εσωτερικής βίωσης αυτής της δυνατότητας.

Ο δάσκαλος ή συντονιστής και ο μαθητής μπορούν να συνεργαστούν ως προς την οδό της Αληθείας, όμως δεν συνομιλούν γιατί ο δάσκαλος δεν έχει δικές του σκέψεις. Ο μαθητής συντονίζεται με το χρήσιμο κι έτσι υπηρετεί την αρμονία του σύμπαντος κόσμου. Ανακαλύπτει το φως μέσα από την άγνοια που έχει ως προς τη λειτουργία του. Και αυτό το φως φέρνει την αποκατάσταση στον ίδιο, αλλά επίσης αποκαθιστά τις σκιές που δεν έχουν την δυνατότητα της εξόδου στο φως. 

Το περιεχόμενο του φωτός είναι η ελεύθερη βούληση, δηλ. η θέληση, να επιλέξουμε το φως, να φύγουμε από την άγνοια, η οποία δημιουργεί παραπλανητικά αντικατοπτρισμούς φωτός και οδηγεί στο φαίνεσθαι που είναι η κοιτίδα των φαντασιώσεων…

Σεβαστείτε ό,τι αγγίζει το νου και την καρδιά σας, έρχεται με όλη την ευγένεια και την λεπτότητα της αγάπης η οποία δεν δεσμεύει αλλά παρέχει ανάσα ζωής. Αυτή η ανάσα έρχεται από τον Πατέρα σας. Η δόνηση αυτή ας ενεργοποιήσει το κέντρο της σύνδεσης με τον νου και τη καρδιά. Αυτό είναι ελευθερία.

Χαρείτε το φως και μην παραπαίετε στο σκοτάδι. Βιώστε τη χαρά και το φως, δηλ. την Αγάπη.