Όσοι λαμβάνουν την αλήθεια...

Η συνομιλία γίνεται μεταξύ των ψυχών. Διευρύνεται η επικοινωνία. Ανοίγει η πύλη. Επιτρέπεται να περάσει ο Λόγος και να γίνει κατανοητός. Δεν έχει σημασία η αριθμητική δύναμη αυτών που τον κατανοούν. Διότι όσοι λαμβάνουν την αλήθεια γίνονται βωμός διάχυσης φωτός. Μία τράπεζα…και το φως ένα καντήλι. Η δύναμη που διαχέεται μέσα από αυτό το καντήλι ανάβει το κερί όσων πιστών προσέρχονται.

Λευκό το φως. Όμως δεν ερμηνεύεται σωστά για το λευκό δεν υπάρχει ως ανάγκη παρά μόνον εσωτερικά. Οι δάσκαλοι του Ουρανού το διοχετεύουν συνεχώς. Αυτοί είναι το κανάλι που φτάνει στο ανθρώπινο επίπεδο. Οι άνθρωποι ακούν. Όμως παραφράζουν. Αγαπούν αλλά δεν κατανοούν το νόημα της αγάπης. Δεν κατανοούν το τι ζουν. Όμως κινούνται και κάθε κίνηση έχει ένα κέντρο. Την ζωή.

Η κίνηση σώζει, διδάσκει, θεραπεύει και το τέλος γίνεται πάντα αρχή. Διότι το κέντρο διεκδικεί την ακτίνα. Την ακτίνα που μεταφέρει και ενεργοποιεί με την κίνησή της την κίνηση του επιπέδου…Που ενώ είναι συμπαντικό, αδικείται με τον εγκλωβισμό του στα στενά πλαίσια της δράσης και της αντίδρασης. Η δράση υπάρχει. Η αντίδραση δηλώνει την μη κατανόησή της. Συνεχίζεις να κινείσαι και να ζεις την κίνηση αυτών που αφυπνίζεις. Έτσι δημιουργείς ζωή.

Η Πρόνοια, η Θεία Χάρις, είναι ό,τι λέμε επικοινωνία με τα άνω. Όλα είναι εν κινήσει. Ό,τι δεν κινείται δεν ζει. Απόδειξη ότι η κίνηση είναι διαδικασία μετατόπισης προς τα άνω. Δεν υπάρχουν αμφισβητήσεις. Υπάρχει μόνον η μαρτυρία. Και η μαρτυρία είναι διαδικασία ζωής…