Όποιος έχει πάθος έχει και τρόπο...

Όποιος έχει πάθος έχει και τρόπο. Αν δεν έχει τρόπο, το πάθος τον τρελλαίνει. Κι έχει τρόπο όταν εστιάζει στη σύμπλευση. Μέσα από τη σύμπλευση αναδύονται τα άνθη του ουρανού.

Πολλές φορές οι άνθρωποι πιστεύουν ότι έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν, να κατατάξουν και να επεξεργαστούν συναισθηματικές καταστάσεις με αντικείμενο τους άλλους. Είναι πάρα πολύ εύκολο, αυτά που έχουν σήμερα και τα έχουν εντάξει μέσα σε αυτό που λέγεται «καθημερινότητα», να γίνουν μία ανελέητη πραγματικότητα. Κι ένα πρωί, αντί να δέχονται την ευλογία του φωτός και να ζουν το «Σε ευχαριστούμε», να μη μπορούν να αρθρώσουν λέξη γιατί ανεπαισθήτως το «εμείς» κατάντησε «εγώ». Και ως «εγώ», όσο και να απλώσει τα χέρια, δε θα συναντήσει τα απλωμένα χέρια των άλλων. Έφυγε ανεπαισθήτως από το «εμείς» και εγκλωβίστηκε στο τίποτα. Το τίποτα τα εμπεριέχει όλα αλλά ως απολιθωμένες εικόνες ιδεών. Αυτό είναι που λέμε θάνατος. Θάνατος που οδηγεί στο θάνατο και όχι στη ζωή. 

Ακούστε και βιώστε τη φωνή της Αγάπης που οδηγεί στην ενότητα, στο «εμείς». Εδώ, εκείνο που κυριαρχεί είναι η άφεση, η εμπιστοσύνη, η δυναμική που αναπτύσσεται. Το νέο πεδίο που δημιουργείται είναι αυτό που δέχεται τη χάρη του Θεού κι οδηγεί τον άνθρωπο στην αφύπνιση. Αφυπνίζεται ο άνθρωπος μόνο κατά χάριν. Μόνο όταν καταξιώνει το «εμείς», που σημαίνει ότι στο δρόμο αυτό, το «εγώ» οδηγήθηκε κατά χάριν και ταυτίστηκε με το «εμείς».

Είθε το 2015 να είναι αξιακόν έτος.